M'n landje

De moestuin is nu bedekt onder een dikke laag sneeuw

WordPress heeft zijn editor veranderd, dus het maken van dit blogbericht gaat anders dan ik gewend ben. Ik hoop dat het voor mijn lezers een beetje leesbaar blijft. Ik ben inmiddels redelijk aan het stoeien met tekst en plaatjes.

Een kort blogje dit keer. We hebben andere dingen aan ons hoofd. De moestuin is wat armoedig op het moment. De laatste oogst waren twee preitjes en een rode kool. Verder staat er een mooie boerenkool, en zijn de spruitjes in de maak.

Afval

Redelijk schoon

De oogst

Er is verleden week een berg afval van de tuin gekomen. Daarna was hij eigenlijk al te leeg voor de tijd van het jaar. We hebben niet veel meer staan, terwijl de buurtuinen nog vol staan. (ook met onkruid trouwens :-))
Volgende week zullen we de zonnebloemen verwijderen, en de rest van het onkruid. Dan mag de tuin even rusten (en wij ook).
Voor het eerst van mijn leven vanmiddag rode kool klaargemaakt. Met appel, kaneel, laurierblad en kruidnagel ben ik heel benieuwd hoe het gaat smaken.

Ik vind de structuur van zo’n rode kool trouwens geweldig.
En oh ja! Ik heb pompoensoep gemaakt. Met ham en kokosmelk. Die was lekker!

Ja, wat zag Jantje?
Op 8 juli schreef ik: we gaan Ecosol vragen om te helpen de pruimenboom te verwijderen want na vier jaar is er nog geen enkele pruim verschenen. En nu zien we twee pruimen hangen 🙂 (linker foto bovenin) Die boom heeft ons horen praten denk ik, en betert zijn leven. We geven de boom nog een kans.
Na 8 tropische dagen (ongekend, zoals tegenwoordig alles wordt genoemd) is er eindelijk een beetje lucht. Er zijn flinke buien geweest, met veel water. Terwijl ik dit schrijf regent het ook een beetje. Het huis koelt er nog maar nauwelijks van af.
De boerenkool en de spruitplanten hebben weinig moeite met de hittegolf gehad. Die groeien gestaag. Zaterdag zal ik ze wat meer ruimte gaan geven, want beiden komen nu tegen het gaas aan.
Corina heeft vanmiddag een zak vol sperziebonen geplukt. Dat plan van ons, dat we meer bonen moesten zetten, kan geslaagd genoemd worden.
En de pompoen pekte niet meer en is geplukt. Bonnie, het hondje van onderbuurvrouw Sue, had hem geïnspecteerd.

Een pruim!

Bonnie inspecteert de pompoen

Koko in verhouding tot de pompoen

Sperziebonen en pompoen

Verleden week heb ik Frans (met zijn toestemming) op de foto gezet. Zijn spekbonen doen het goed. Ik heb een maaltje meegekregen; heerlijk.
Als zaterdag de paprika nog dezelfde maat heeft, gaat ie in de pan. Net zoals de bonen van verleden week, heerlijk met zalm als pakketje in de oven. Een lekker recept van Corina.
Niet alle zonnebloemen hebben de pittige buien goed doorstaan. Vanavond lag er een flinke om. Ik vind het schitterend om te zien hoe zonnebloemen vergaan. Deze hebben echter nog een plekje thuis in de vaas gekregen.

Frans

De paprika

Zonnebloemen

Zalm met boontjes

We zitten in de langstdurende hittegolf sinds 1901. De temperaturen komen dagen lang achter elkaar boven de 30 graden uit. Code oranje in zuidelijke en oostelijke provincies. Er is nu niet te werken op het Landje. Hooguit gaan we er ’s avonds laat even langs om wat water te geven. De oogst van de uien, van de prei en van een groot deel van de boontjes is gelukkig net achter de rug. En dus ook het blancheren. Dat is best een heet klusje in de keuken (en kost veel water. Ik laat het spoelwater wel afkoelen, en hergebruik dat over de balkonplanten)
Gisteren met mijn moeder een eerste maaltje sperziebonen gegeten. Ze zijn heerlijk.

De oogst van de prei

Sperziebonen en prei

Bonen geblancheerd

Corina met een mooie oogst

Verder moeten we gewoon even afwachten hoe het Landje er over een week bij staat. De aardbeien zullen er waarschijnlijk wel mooi van worden. Op de linker foto ben ik ze aan het plukken in wat minder hete tijden.

Annemarie plukt aardbeien

De prei wordt geblancheerd

Vanavond maar eens kijken of de pompoen (Last pumpkin standing) wel kan groeien, of dat het dit jaar een pompoenloos jaar wordt.

Op het moment eet ik echt van de tuin. De yoghurt wordt verrijkt met aardbeien, gisteren stonden er tuinbonen met spekjes op het menu (linker foto), vanavond eet ik pasta met courgette. Corina heeft de bietjes gekookt. En oh ja, na het werken op het Landje vandaag, heb ik genoten van muntthee. Die tuinbonen komen uit de vriezer, de courgette is de laatste van dit jaar denk ik. Ik heb vanmiddag een veel te grote courgette van de plant gehaald, en verder zat er niets meer aan.

Tuinbonen met spekjes

De aardbeien

Meestal lopen de courgette-en pompoenplanten synchroon qua groei en bloei. Dit jaar niet. De pompoenplant is nu pas bezig met het maken van bloemen, en waar ik heel blij om ben, de eerste pompoen is in de maak!  Zie linker foto hieronder.
In een heerlijk zonnetje was het goed werken vanmiddag. Een zak met onkruid van het Landje gehaald. Vannacht heeft het hier zo’n 30 mm geregend. Zon en regen, dat zijn goede combinaties voor de groei. De prei bijvoorbeeld, die is super dik aan het worden. Volgende week gaat er wat uit de grond. De regen heeft de uien geen goed gedaan. Ik heb ze nu geknikt, dan kunnen we die ook oogsten deze week. Ze ruiken super!

Er is zowaar een rode kool die zijn naam eer aan doet. Ik heb het beschermende (harde) gaas weggehaald, misschien bevordert dat de groei ook nog iets.
Als bescherming tegen hongerige beestjes doet nu een plastic zak dienst als vogelverschrikker bij de sperzieboontjes. Die zien er ook bijna oogstbaar uit.
En zowaar, de spruitplantjes, én de boerenkoolplantjes, hebben profijt van het fijnmazige gaas, en van de plastic bescherming. Er wordt duidelijk minder aan geknabbeld. (linker foto, spruitplantjes)

Spruitplantjes

Sperziebonen

Rode kool

En het is natuurlijk de tijd van de zonnebloemen. Volgens mij hebben we plantjes gekregen van Frans, met de tekst: “ze worden wel hoog hoor”. Dat zijn ze inderdaad. Ze zijn me boven het hoofd gegroeid! 🙂

Na dagen van harde wind hangt er nu een grijze deken van regen over het land. De schoolvakanties zijn in het Noorden begonnen. Arme kampeerders.
Het Landje heeft er profijt van. Het onkruid en de plantjes doen het goed. Er staat dit jaar heel veel van een onkruid waar ik de naam niet van kan vinden. Het wortelt flink, heeft meerdere loten. Van heermoes hebben wij in vergelijking met andere tuinen, weinig last.

Van oude besjes en de dingen die niet voorbij gaan. Dat is de titel van mijn blog. En dat gaat over de aalbessenstruik. Ik had hem al min of meer afgeschreven, want er vormden zich geen bessen. Nou, dat had ik mis. Ze waren alleen verstopt. Ik heb afgelopen zondag heel veel bessen geplukt, maar moest me echt ín de struik wurmen. Alle (grote) bessen zaten ín de struik, niet eraan. Het snoeien van zo’n struik is natuurlijk ook een vak apart. En dat vak beheers ik niet echt. Dus zijn er mensen die er verstand van hebben, meld je dan alsjeblieft. We maken er graag gebruik van.

De leeggekomen plekken van de paksoi en de tuinbonen zijn inmiddels voorzien van nieuwe plantjes: boerenkool (links) en spruitplantjes (rechts). Omdat de boerenkool zo gevoelig is voor witte vlieg, hebben we fijnmazig gaas gekocht. Maar bizar, dit gaas blijkt bij thuiskomst verweerd. Het verpulvert onder je vingers. Dus retour tuincentrum. Het heeft daar waarschijnlijk in de zon gelegen. Gelukkig zijn er meer tuincentra en konden we dit (dure) spul ergens anders bemachtigen.

Boerenkool

Spruitplantjes

Aanstaand weekend gaan we de bietjes oogsten. (linker foto) Zo te zien zijn die best mooi geworden. Ik zie nu al uit naar een rode keuken 🙂 Ook zullen de doperwten bijna oogstbaar zijn. Die doperwtenplanten (rechter foto) zouden trouwens laag blijven. Maar ze klimmen enorm, en maken daarbij ook gebruik van de pruimenboom. Straks halen we de doperwten uit de pruimenboom.
Die boom geeft trouwens als vier jaar geen enkele vrucht. We hebben besloten er hulp bij te vragen van Ecosol, om de boom te verwijderen. Hij is inmiddels te groot voor ons om zelf weg te halen.

En zo wordt het toch bij elkaar maar weer een mooie oogst. Als je de aardbeien maar lang genoeg de kans geeft, komt dat ook nog goed. En gaaf om te zien dat wij de dahlia al in bloei hebben. Trouwens, ben al een paar dagen niet op de tuin geweest, maar als het volgend weekend mooi weer is, bloeien de zonnebloemen!

Sperziebonen

Stambonen

Aardbeien

Dahlia

Behalve het oogsten op de tuin, is er nu werk aan de winkel in de keuken. Het verwerken is meer werk dan het oogsten, maar dat maakt niet uit, ik weet dat ik er dan nog lang van kan genieten. Zo eet ik nog steeds aalbessen van vorig jaar. Morgen nog één keer bessen in de yoghurt, dan zijn ze op. En dan begint de nieuwe oogst. Goede timing.
In de keuken vandaag bezig geweest met het doppen en blancheren van de tuinbonen. We hebben er echt een geweldige oogst van dit jaar. Ik denk de beste oogst ooit. De courgettes blancheer ik niet meer. Ik snijd ze in stukjes, en vries ze in. Gaat prima. Als je ze blancheert kun je ze alleen iets langer bewaren. Maar de grote hoeveelheid water die nodig is voor het koken en het afkoelen, stuit me tegen de borst. Water is schaars in deze droge tijden. Het is trouwens nu niet droog hoor, op de tuin. Er is wel wat gevallen de laatste dagen (eigenlijk nachten). Maar dieper in de grond is het wel droog.

Gisteravond hebben we een rijk maal van de moestuin gegeten. Sla (die kropsla van de Haan is echt geweldig), courgette in de pasta, met de laatste twee paksoi. Heerlijk.
Bij diezelfde firma 6 boerenkoolplantjes gehaald, en 6 spruitkool. Want de leeggekomen plekjes moeten natuurlijk wel worden opgevuld!
Deze courgetteplanten zijn trouwens heel “prettig”. Ze woekeren niet over het Landje, maar schieten als het ware als een soort kermisattractie/draaimolen ophoog.
De onderste twee foto’s zie je de mooie kropsla, en de bijtjes die genieten van onze gezaaide bloemen. Eindelijk bloemen op de tuin! (ook de Dahlia bloeit, helaas nog geen foto van gemaakt)

De afgelopen weken hebben we wat stortbuien gehad. Haarlem is aan het ergste noodweer ontsnapt. Wel heeft het Landje lekker wat water gekregen.
En dat kunnen we meteen zien. Alles groeit. En dat dat dan ook onkruid is, ach, dat houdt ons van de straat 🙂 Vandaag niet te lang op het Landje gewerkt. De zon brandde er lustig op los, en het was er daardoor gewoon niet langer uit te houden. Maar de eerste oogst van dit seizoen gaat zo het bord op vanavond. Verser kan het niet.

Who’s calling?

De courgettes groeien

Bessen in de maak

De eerste oogst

Een paar dagen geleden zagen de courgettes er nog armoedig uit. Vandaag konden we er 4 oogsten. Eentje belde mij op 🙂 (linker foto bovenin)
Misschien schreef ik het al eerder, maar de rode bessenstruik heeft geen grote hoeveelheden bessen hangen. Wat er hangt, is wel mooi groot en dik. Maar het aantal is weinig. Ik denk dat we volgende week al wat kunnen oogsten. Het is lastig om ergens terug te vinden hoe lang een bessenstruik meegaat. Mogelijk gaan we binnenkort een nieuwe erbij zetten. Deze heeft immers ook weer een paar jaar nodig om te groeien en te “produceren”.

Corina oogst peulen

De uien

De stambonen

De enig overgebleven pompoenplant

Corina heeft vanmiddag al een mooi maaltje peulen geoogst (foto’s boven). Bijzonder hoor, deze soort. Je ziet toch maar bar weinig verschil met sugar snaps, en met doperwten. (die laatste zijn trouwens ook verschenen; de ene dag zie je nog niets, de andere dag hangt er wat moois aan).
En daar blijft het de komende tijd niet bij. De stambonen groeien ook, al is het nog maar matig vergeleken met andere tuinen. En ze worden dan ook nog eens “bedreigd” door de groei van de courgetteplant. Op de foto boven rechtsonder zie je de enige overlevende van de pompoenplantjes. Vandaag het kasje er maar vanaf gehaald. Dat wordt te heet voor hem met de hittegolf die voor komende week voorspeld is.

Zoekplaatje.

Overzicht

En zo ziet Het Landje er dan weer uit na een paar uurtjes onkruid trekken. Nog een week of twee en dan kunnen we de tuinbonen oogsten. Dat kan nu ook al, maar de boontjes mogen toch nog net wat groter worden. De luis die erin zat heeft toch maar weinig schade aangericht. De sla wordt supermooi. Daar kan er al wel één of twee van geoogst worden.
Van de vier paksoi zijn er nu twee in de pan beland. Ik dacht trouwens dat het witte van de paksoi het enige was wat gegeten kon worden. Maar ook het groen is lekker.
De plek waar de paksoi stond komt straks vrij voor iets anders. Iemand suggesties?

Het Landje staat er mooi bij. Vinden wij zelf 🙂 en vinden ook anderen (gelukkig). Ondanks dat het gortdroog is. We pompen of verdrogen. En dan pompen we maar. En dat heeft resultaat.
Het kleine project “paksoi” waarbij ik kijk of plastic bescherming zin heeft, levert wat op: plastic bescherming heeft dit jaar geen effect. Er wordt niet of nauwelijks geknabbeld aan de paksoi, of er nou wel of niet een plastic potje omheen zit. Ik durf zelfs te beweren dat die plantjes met potje, kleiner zijn. Ze hebben niet genoeg ruimte. Dus het kan eraf. Laat maar lekker groeien (en hopelijk komen dan niet de beestjes in groten getale hun buikjes volvreten). Paksoi doet het altijd goed in het kasje (behalve verleden jaar). Als je de klep opendoet, komt de warmte je tegemoet. Wat ook gestaag groeit, zijn de courgetteplanten. Ondanks de ondermijning van de wortels (woelmuizen?) worden we groter en steviger. Op de foto links zie je ze, met daarachter de stokken die bij de gezaaide stokbonen zijn gezet door Corina. Eindelijk stokken op het Landje! (ik vind dat gewoon super interessant staan :-))

Couirgettes en stokken bij stokbonen

Paksoi met en zonder

Gisteren voor het eerst van de aardbeien geproefd. Wat zijn die zalig zeg. Kan geen winkel tegenop. En gisteravond heb ik de voorgezaaide pompoenplantjes een plek gegeven. Plek is er weinig meer op de moestuin. En dat is nou net wat een pompoenplant nodig heeft. Maar we zullen ze een beetje over de tuin leiden t.z.t. Ik had acht plantjes. Veel te veel natuurlijk. Maar weggeven is ook leuk. Drie mensen blij gemaakt.

Pompoen

Aardbei

Achter op het Landje zijn de zonnebloemen al zo’n 20 cm hoog. Grappig om te zien, dat ondanks dat er nog geen bloem aan zit, de planten zich al wel richten op de zon.
Het toppen van de tuinbonen door Corina heeft zin gehad. De luis heeft zich niet uitgebreid.
Verbazingwekkend om te zien, is dat de peulen, zonder stok, laag bleven. Nu er stokken bij staan, weten ze wat ze te doen staat, en groeien ze. Bizar toch?

Peulen met stok

Tuinbonen en peulen

Met de bietjes en de sla gaat het ook goed komen. De rode kool wordt spannend. Dat zijn best zielige plantjes. Eén heeft het leven al gegeven. De anderen hebben gaas nodig. Corina heeft dit gekocht, één dezer dagen maar aanbrengen.
Al met al een goed gevuld Landje

Er staat wat minder druk op het dagelijks bestaan, doordat concerten, sport, vakantie(tjes) geen doorgang vinden. Een bezoek aan het Landje is nu een uitje. Dat was het altijd wel, maar ik merk nu toch verschil. Er zit geen tijdsdruk achter als ik er bezig ben. Er is geen stress van wat er allemaal nog moet. Rustig onkruid trekken, zittend op mijn krukje, petje op tegen de zon, zonnebrandolie op de armen en de nek, zit ik er zomaar 3 uur. Flesje water mee, krentenbolletje mee, wat wil een mens nog meer. Daarna ziet het tuintje er weer gelikt uit. En de producten die er vol goede moed hun ding doen, doen hun ding ook goed. Het staat er allemaal best goed bij. Natuurlijk ook doordat wij ons beiden inspannen het droge Landje regelmatig van (pomp)water te voorzien.

De eerste aarbeien

Bietjes

2 courgetteplanten

Sla

De meeste aardbeienplanten die we nieuw hebben gezet, doen het goed. Degenen die opkomen op de oude plek, bloeien niet of nauwelijks, dus dat zal niet veel opleveren. Vijf van de zes bietenplantjes zijn niet opgegeten door de muizen 🙂 en van de sla overleeft alles tot nu toe. Bij de courgetteplanten is er wat onverwachts: de plant die was aangeslagen door de vorst, overleeft. De ander, waarmee niets aan de hand was, hing er vanmorgen slap bij. Na inspectie was de hele wortel opgevreten en kon ik de plant zo van de grond halen. Naast de overgebleven twee plantjes heb ik extra lange stokjes gezet, in de hoop dat dat muizen belemmert in het aanvreten van de wortels.

De uitjes

Paksoi

Tuinbonen met luis

Ik doe even een experiment met de paksoi in het kasje. De plantjes zijn eigenlijk groot genoeg om zonder bescherming te staan, maar ik weet uit andere jaren dat zodra dat plastic eraf gaat, de beestjes komen om een feestmaal aan te richten. Dus nu heb ik drie om drie gedaan. Drie wel met bescherming, drie niet. En nu maar kijken wat er gebeurt.
Verder hebben we zoals verwacht zwarte luis in de tuinbonen. De Oostindische Kers bloeit nog niet, dus die heeft nog geen effect. Gelukkig heb ik vandaag tientallen Lieveheersbeestjes aangetroffen, ook op deze tuinbonen. Ik hoop dat die hun buikjes volvreten.