Maand: april 2017

Het kan vriezen, het kan dooien. Dat had ook de titel van dit blogbericht kunnen zijn. Maar de uitspraak van Freek de Jonge heb ik altijd al een keer ergens in willen verwerken, dus hierbij. Het vriest. Er is nog steeds kans op een Elfstedentocht 🙂

Maar die vorst, die in het oosten tot -10 ging, heeft wel zijn sporen nagelaten op de moestuin. Ik was het bangst voor de tuinbonen, maar die zien er nog prima uit. De sperziebonen hebben de grootste schade geleden. En juist die stonden nog onder de plastic emmertjes. Kijk ik naar de andere moestuinen, dan heb ik denk ik door de actie met de emmertjes meer schade geleden dan als ik ze er niet omheen had gezet. Maar zeker weten doe ik dat ook niet natuurlijk.

Maar niet getreurd. Ik ben gewoon bonen gaan pellen gisteravond, van onze eigen laaggebleven soort van verleden jaar. En die ga ik weer in potjes voorbereiden op de volle grond. Tegen die tijd zijn de ijsheiligen vast langs geweest.

En ondertussen gaan er ook nog dingen goed. De aardbeienplantjes groeien goed, evenals de uien; de pruimenboom maakt groen (maar nog geen bloesem) en de paksoi in het kasje wordt heel mooi.

Volgende actie gaat worden: prei, sla en komkommer zetten. Maar eerst die ijsheiligen….

Ondanks het frisse weer en de wind gaan we vanmiddag toch even naar de moestuin. Ik ben benieuwd hoe het met de tuinbonen gaat, en wil graag de voorgezaaide en mooi opgekomen sperziebonen en courgettes een plekje geven. Het is toch grappig om te ervaren dat het op de moestuin zelf altijd minder fris en winderig is. Komt misschien ook door de beschutting van de bomen eromheen. Ik hoop dat dat zo blijft, als men aan het eind van het jaar een start maakt met de aanpassingen van het Schoterbos.

De tuinbonen doen het super onder hun plastic behuizing! We geven ze andere bescherming door er koperdraad (van mama gekregen) omheen te leggen tegen de slakken. De meeste plantjes zijn al zo groot dat ze zonder plastic kunnen. Samen hangen we gaas over de tuinbonen, en over de sperziebonen die ik ervoor een plekje geef. Nu moet het met dit beschermd wonen project toch weer, net als verleden jaar, goed komen met die bonen!

Het enige waar ik niet veel aan kan doen, zijn de muizen en de mollen. Die hebben de afgelopen dagen flink huisgehouden in de tuin. Overal gangen en gaten. Ik heb bierflesjes in de grond gezet. Het geluid van de wind in de flesjes zouden ze niet fijn vinden, maar ik ben bang dat het niet veel zal helpen.

Ook de voorgezaaide courgettes hebben het goed gedaan in de kasjes in de tuin. Dus die zijn vandaag ook verhuisd naar de volle grond van de moestuin. De plastic emmertjes van de tomaten moeten ook deze plantjes nog even beschermen.

En net als vorig jaar doet de paksoi het heel goed in het kasje.

 

Super zonnige zondag. Ik ben heel benieuwd hoe de afgelopen weekend geplante groenten erbij staan. Eigenlijk ben ik bang dat ze verdroogd zijn. Het heeft nauwelijks geregend deze week. Maar we treffen alles in prima staat aan! De bietjes staan nog overeind, en vooral de tuinbonen doen het goed onder hun plastic behuizing. In het kasje doet de paksoi en de knoflook het heel goed.

We werken vanmiddag in 2,5 uur veel onkruid weg. Alle paden schoon voor de schouw van half april. Ook maak ik het achterste stuk van de tuin helemaal schoon. Dit stuk is vorig jaar niet goed benut, en was eigenlijk een rommelplek. Dat wil ik dit jaar anders doen.

Als we even zitten uit te rusten, komt een man even langs om te praten. “Die prei moet eruit. Dat is winterprei, die doet niets meer. Kunnen jullie je redden zo? “(huh?). Ik had zelf het plan om de prei nog een beetje een kans te geven, maar als later Frans hetzelfde adviseert, haal ik toch de prei eruit. En we smullen er heerlijk van op de eigengebakken pizza vanavond! Wat ruikt die prei ook zalig! We krijgen van Frans nog een tip voor het planten van prei: maak een gat, laat hier de prei in vallen, en stamp de aarde niet aan. Tevens kun je het gat nog vullen met wat water. Dat gaan we doen met de zomerprei die we binnenkort op dezelfde plek gaan zetten als de winterprei.

Corina zet de pootuitjes in de grond. 

De aardbeien krijgen flink wat water, want die zijn behoorlijk droog.

Moe maar voldaan gaan we met twee volle zakken onkruid weer naar huis.