Maand: juni 2016

Het is groeizaam weer. Zowel voor het onkruid, wat ik gisteren weer in flinke hoeveelheden heb gewied, als voor de producten waar je het zo graag van wilt. Zo heb ik gisteren mijn eerste courgette geoogst.

Een flinke. Vanavond gaat ie in de pasta. Ook de rest van de bieten gerooid, waar ik vrijdag met mama van ga eten.

 

 

 

 

 

De vrijgekomen ruimte van de bieten is nu een mooi plekje voor de boerenkool. Die heb ik nu uitgedund, en onder gaas gezet. Het gaas en de stokken daarvoor komen van de aardbeien af; die hebben het nu niet meer nodig.

Op de voorgrond van de foto staat de doperwtenplant. Die kon er nog mooi bij onder het gaas. 🙂

En nu maar hopen dat ook de ijsbergsla die ik uitgedund heb, het mooi gaat doen. Alles maar onder gaas. De hongerige beestjes zijn hier immers in groten getale aanwezig.

De tuin ziet er georganiseerd uit hoorde ik. En dat vind ik zelf ook wel een beetje 🙂

Hoe staat het met mijn landje, na de flinke hoeveelheden regen van de afgelopen tijd? Ik bereid me psychisch voor als we er maandagavond naartoe lopen: de snijbiet zal wel overleden zijn, de pompoen zal woekeren over de tuin, de broccoli zal zijn gaas door de wind en de regen hebben verloren, en de bessen zullen ondanks alles toch zijn blijven hangen.

Het is gelukkig niet allemaal zoals de geest zich van te voren voorstelt. De pompoen baant zich wel een weg over de tuin, maar wat zo grappig is: er hangt een klein pompoentje aan, zie foto! Maar we komen natuurlijk voor de oogst van de bessen, en die zijn echt schitterend.

Er zijn nog meer verrassingen: de bieten zijn te oogsten, en één van de courgetteplanten heeft al twee courgettes gevormd. Ik vind dat ze nog wat groter mogen groeien, dus die laten we nog hangen.

En verder wordt het tijd om van de week de boerenkool een mooie plek te geven. Misschien dat dat ook al geldt voor de ijsbergsla die er op de foto naast staat.

Ik pluk nog een stuk of 10 aardbeien. Vermoedelijk is dat de laatste oogst. Wat er verder aan hangt, is klein en ziet er aangevreten of verdroogd uit. Volgend jaar zullen deze plantjes hopelijk wat meer opleveren.

Er heeft zich iets tegoed gedaan aan de broccoli. Het blijft een lastige groente om te kweken. Ik kijk het nog even aan, maar anders haal ik deze eruit, en wordt dit de plek voor de boerenkool. De snijbiet staat nog overeind, maar het verschil met die in de moestuin van Frans is wel groot.

 

Vandaag stond een beetje in het teken van kennis opdoen op de tuin. Mieke, Frans, en later José Groen die langs kwam, hebben vandaag die kennis weer eens gedeeld met mij. Ik vraag er ook naar, van die oude rotten in het vak moet je het hebben. Zo vroeg ik Mieke eens te kijken naar mijn tuinbonenplanten, en naar de luis die er in zit. Wat fijn dat ik het bij het verkeerde eind had, het is geen luis. Het zijn zwarte randen aan de blaadjes, en dat is heel gewoon. Dus de plantenspuit met zeepsop kan ongebruikt weer mee naar huis. En wat ook zo leuk is: ik heb er tuinbonen aan hangen! Lang niet zo veel als anderen op de tuin, maar mij gaat het erom dat ik voor volgend jaar weet hoe ik het moet doen, en hoeveel ik moet zetten. Nou, veel meer als nu, dat is wel duidelijk. En Mieke heeft laten zien hoe ik ze moet toppen, want dat dat moet gebeuren staat in ieder moestuinboek, alleen staat nergens hoe je zoiets doet.  Dus dat is nu ook gebeurd. Dan gaat de voeding niet meer de hoogte in, maar de boon in (naar wij hopen)

Frans en José keken vervolgens op mijn verzoek naar de gezaaide bloemen. Ik vermoedde al zoiets, maar wat er nu de grond uit komt, is geen bloem. Onkruid. De schoffel erdoor, teleurstelling verwerken, en de ruimte gebruiken. Ik heb op deze plek nu de broccoli neergezet. Verleden jaar in de achtertuin door schade en schande wijs geworden, nu afgedekt met fijnmazig gaas. Ik ben dol op vlinders, maar niet op mijn broccoli.

Onder de kas was de broccoli wat minder gegroeid dan de paksoi. Hoewel ik niet weet of paksoi tegen verhuizingen kan, heb ik ze toch een ander plekje gegeven, voor de courgettes aan het pad. De courgettes hadden de verhuizing van afgelopen keer niet allemaal overleefd; ik heb nu drie goede planten over (en dat is voldoende)

Als klein experiment heb ik twee paksoi onder de kas gezet, en twee in de open lucht. Eens kijken welke het het beste gaan doen (en of ze het dus nog doen na deze verplaatsing)

Van de buren heb ik vier mooie stronken rabarber gehad. Mijn rabarber is niet mooi groot geworden. De stengels zijn dun, en de bladeren werden aangevreten. Volgend jaar zal hij het beter doen verwacht ik. Dit jaar is ie in stukken gehakt en deels weggegeven geweest. Van mijn eigen tuin heb ik nog een mooi handje aardbeien geplukt. Wim vertelde dat ze het bij hem wat beter doen (hij haalde er al vier kilo af), omdat ie ze in oktober al heeft gezet. Dat is een tip voor het volgende seizoen. Dit jaar kon dat niet, toen had ik mijn tuin immers nog niet. Naar huis gegaan met wat minder onkruid, en helaas zonder munt voor de thee thuis (vergeten)

Het is verbazingwekkend dat ik in de afgelopen maanden een half grindpad uit mijn moestuin heb gehaald. En het blijft zo, bij iedere hark die je over de tuin haalt, hoor je de stenen. Misschien weet iemand mij te vertellen of dat goed is voor de luchtigheid van de grond; ikzelf denk alleen maar dat het het ontkiemen van kwetsbare zaadjes belemmert.

In een prachtig zonnetje donderdag 2,5 uur gewerkt. Met twee volle plastic tassen kweek weer richting huis gereden. (ik doe het niet meer in de tuinzak, maar neem alle onkruid steeds mee naar huis voor de groenbak)

Gelukkig is er ook groei van gewassen waar je het graag ziet: de pompoenen groeien als kool 🙂 En er zitten bloemen in, dus dat gaat vruchten opleveren. Ook de courgettes doen het goed. Drie doen het heel goed, de rest wat minder, maar die zaten een beetje in de verdrukking. Ik heb er een paar herplant, eens kijken of ze daar tegen kunnen. De aardbeien worden donkerrood, en zijn zalig. Ik heb wat geplukt en meegenomen. Er was er 1 bij die was echt enorm. Die heeft thuis niet gehaald. Onder de kas wordt het wat met de  paksoi en de broccoli .

En dan is nog vermeldenswaard, dat de aalbes wel heel vroeg is dit jaar. Er zijn er bij die al bijna plukbaar zijn. Behalve dit, is heel apart dat de (herplaatste) bieten er mooi bij staan, en dat de verlepte snijbiet zich heeft opgericht.

Zo lijkt het allemaal rooskleurig. Helaas heb ik wel zwarte luis in de tuinbonen. Een heel bekend probleem, waar ik niet veel meer aan weet te doen dan afsprayen met afwassop. Andere ideeën zijn welkom.

 

De pompoenplanten groeien flink; het kasje wordt te klein. Op eigen benen jongens! En nu maar hopen dat jullie een beetje bestand zijn tegen de grote boze buitenwereld. 

De kas wordt nu ingenomen door vanmiddag in het tuincentrum gekochte paksoi- en broccoliplantjes. Op de foto nog niet te zien, maar ik heb ze maar weer omringd met vers gesneden knoflook tegen de slakken.

Ben heel benieuwd trouwens of het mij lukt om de broccoli rupsvrij te houden. Verleden jaar in mijn achtertuin was het weliswaar een schitterend gezicht, maar ik hoop toch dat het dit jaar anders gaat. De broccoli gaat daarom spoedig onder (fijn) gaas.

Frans kwam vertellen dat hij snijbiet aan het uitdunnen was, en dat hij te veel heeft. Ik kreeg een hele reeks van dit spul van hem. Heel erg leuk zo’n gift! Ik ben niet zo bekend met snijbiet, maar Frans vertelde dat je het kunt eten zoals je andijvie eet. Ik heb ze achter de uien gezet.

En omdat we toch lekker opbouwend bezig zijn vandaag, hebben we boerenkool gezaaid (Westlandse herfst), en ijsbergsla (Great Lakes). De kauwtjes zaten al te wachten tot wij vertrokken om de zaadjes te pikken. Maar buizen van de “doe het zelf”- zaak en gaas eroverheen moet helpen tegen deze diefjes.

De aubergine, gekocht in de kweektuin, heeft het niet gered. Ik heb gelezen dat dit ook een bijzonder lastig product is op een moestuin. Net als bloemkool 🙂

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag 5 juni een paar uur naar mijn landje geweest. Op tijd gegaan, want het wordt een warme dag. Het is leuk om te zien dat het wat wordt met bepaalde soorten. Zo doen de aardbeien het heel goed. Ik heb er al een paar kunnen plukken, en ze zijn zalig. Omdat vogels dit nu ook gaan vinden, heb ik ze nu afgedekt met gaas.

       
De pompoenen staan nog onder de kas. Ze groeien zo hard, dat dat van de week ook anders moet. En de rechter bloeit! Ik heb er nieuwe knoflook omheen gezet, want dit heeft toch echt effect tegen de slakken.

Ik had trouwens een molshoop met wandelgang aan het begin van de tuin. Die plaaggeest hadden we nog niet gehad. Woelmuizen, slakken, wormen, vogels, en nu een mol. Het wordt er niet gemakkelijker op. Volgens mijn schoonvader kun je als je mazzel hebt zo’n beestje levend oppakken met je schop en hem een grote zwieper geven. Behalve dat je dan wel erg goed moet mikken, vind ik deze oplossing ook niet zo vriendelijk voor mijn medetuinders. 🙂 (en voor de mol) Maar wie is de mol?

De uien groeien goed. De courgettes ook. De courgettes die onder de plastic flessen stonden, zijn duidelijk kleiner gebleven dan de rest. Dus nu staat alles zonder plastic bescherming.
De munt heb ik verplaatst. Deze wordt best groot (ik werd er al voor gewaarschuwd) en staat straks de tuinbonen in de weg. Die tuinbonen worden ook groot. Dinsdag maar eens kijken of ze al zo groot zijn dat ik ze moet toppen.

De opnieuw geplaatste bietjes hangen slap. Dat wordt niets meer.