Uitersten

Zo droog als het de afgelopen periode was, zo nat was het verleden week. Stortbuien, onweer, windkracht 9, het kon niet op. Er waren dagen (en nachten) dat er in Haarlem rond de 38 mm viel. En dat heeft natuurlijk effect op de moestuin. Gisteren werden we geconfronteerd met een soort kleigrond. Of veengrond, het is maar net hoe je het bekijkt. Als je er een krukje op zet, verdwijnt het 5 cm in de grond. Evenals je eigen voetstappen. De aarde is platgeslagen. Als je er op springt, veer je heen en weer. Het is een soort van ingeklonken. davBij het schoffelen halen we kleddernatte aarde omhoog. Het is op foto’s niet goed over te brengen, maar misschien kun je het zien op deze linker foto.

En de aardbeien hebben heel veel moeite met deze nattigheid. Ze hangen te rotten aan de planten. Dat komt ook door mijn achteraf niet zo’n verstandige actie met de cacaodoppen. Die worden dus nat, en dat wordt een soort brei. Dus vandaag had ik de uitdaging de resterende aardbeien nog een kans te geven: alle cacaodoppen verwijderen, en vervangen door stro. En zo kunnen ze mooi drogen en rood worden.

De pompoenplant die het tot nu toe het beste deed, lijkt het loodje te leggen. Gelukkig hebben we die van Mieke nog, die zijn klein maar houden vol.
Er zijn gelukkig ook gewassen die goed met deze omstandigheden kunnen omgaan. Zo zit de aalbessenstruik vol met bessen. Niet alles is al rijp, maar ik pluk al wel wat, want ook hier is de nattigheid zichtbaar: er hangen er al te rotten.

De veldsla wordt voor de helft geoogst. De rest halen we er vrijdag af. Dat gaat wel weer groeien.
Van Wim krijgen we een taartbes. Ik weet niet zeker of hij het zo noemde, maar het is een plant, die ongeveer een meter in beslag gaat nemen, en die besjes levert, die oranje zijn, en die je vaak op een taart ziet. We zijn benieuwd!
Omdat de paksoi die we verleden week hebben gezet, alweer doorschiet, halen we de kas eraf. Misschien wordt het toch te warm.

Van de gezaaide tuinbonen komen er drie op. Die gaan we koesteren 🙂 En de courgetteplanten hebben lak aan de wisselende omstandigheden, en bloeien. Dus daar gaan we courgettes zien. Verleden jaar om deze tijd had ik er al geoogst.

 

Korte update

Na drie dagen Berlijn kom ik terug op het Landje, en waar ik al bang voor was, is gebeurd. De bonen die zo vol overgave zijn geplant, hebben het niet overleefd. Op één na, dat is echt de survival of the fittest. Maar we hebben al besloten nieuwe bonen te zetten, want dit is wel erg karig.
De paksoi is aan het bloeien geslagen. Niet groot geworden dit keer. Ook maar opnieuw proberen.
De courgetteplantjes doen het goed, ook degene die verleden week flauwviel waar we bij stonden. En moestuinvriendin Mieke heeft ons twee pompoenplantjes gegeven. Die heb ik beschermd met plastic en een stokje. Met de buien die er verwacht worden zijn ze anders weer zo om. Hartelijk dank voor je plantjes, Mieke!