Als ik na een afwezigheid van een week mijn Landje bezoek, lachen de pompoenen me tegemoet. Er zijn er vijf mooi oranje, en dus plukbaar. De mensen die langslopen zijn ook heel enthousiast, en vinden het schitterend. Ik geef er twee weg. Ook de courgettes doen mee aan de voedselvoorziening, en wat je op de foto ziet, is nog niet eens alles. Ik verdeel ze onder de buren uit de Haitsma Mulierstraat , en mensen van de Schotertuin die geen courgettes hebben gezet. Zo ga ik uiteindelijk met drie pompoenen en twee courgettes naar huis. Wat een gewicht!
De uien moeten geoogst, het loof is verdroogd. Verleden jaar heb ik eerst het loof geknikt, en toen na een paar dagen de uien geoogst, nu hoefde dat al niet meer, en moesten ze echt de grond uit. Het is een mooie variatie geworden, klein, groter, groot. Toch jammer dat ik geen rode uien heb gezet, die zijn ook zo lekker! Volgend jaar maar weer.
Dat er veel wordt meegedacht op de tuin, heb ik al eens vermeld. Maar dat er veel wordt gedeeld, nog niet. Zo mocht ik van mijn buurtuinierster een kooi lenen, waar de uien mooi op kunnen drogen. En van een andere ontving ik overtollige chiliboontjes. Wat leuk allemaal! En ik vind het ook zo leuk dat ik nu (in juli) nog nieuwe dingen in de grond zet. En Frans deed er nog een schepje bovenop, door mij een stuk citroenmelisse te geven. Die staat nu diep in de grond, en moet afgeknipt, dan heb ik volgend jaar een grote plant.
Verder heb ik vandaag de paden schoongemaakt, en ook van de tuin zelf veel (groot) onkruid verwijderd. En dan kom je ook nog eens wat tegen: de ene plant waar we twijfels over hadden, is inderdaad een augurk! En ja hoor, er zit er één aan!
Nu maar eens de boeken in, om te lezen hoe ik zoiets in moet maken. Als laatste wil ik jullie niet onthouden dat de moestuintjes van de Albert Heijn hele mooie zonnebloemen hebben opgeleverd. Ze zijn rood-bruin, en niet zo hoog als die van vorig jaar, maar wel bijzonder.