Schotersfeer

Als ik na een afwezigheid van een week mijn Landje bezoek, lachen de pompoenen me tegemoet. Er zijn er vijf mooi oranje, en dus plukbaar. De mensen die langslopen zijn ook heel enthousiast, en vinden het schitterend. Ik geef er twee weg. btyOok de courgettes doen mee aan de voedselvoorziening, en wat je op de foto ziet, is nog niet eens alles. Ik verdeel ze onder de buren uit de Haitsma Mulierstraat , en mensen van de Schotertuin die geen courgettes hebben gezet. Zo ga ik uiteindelijk met drie pompoenen en twee courgettes naar huis. Wat een gewicht!

De uien moeten geoogst, het loof is verdroogd. Verleden jaar heb ik eerst het loof geknikt, en toen na een paar dagen de uien geoogst, nu hoefde dat al niet meer, en moesten ze echt de grond uit. Het is een mooie variatie geworden, klein, groter, groot. Toch jammer dat ik geen rode uien heb gezet, die zijn ook zo lekker! Volgend jaar maar weer.

Dat er veel wordt meegedacht op de tuin, heb ik al eens vermeld. Maar dat er veel wordt gedeeld, nog niet. Zo mocht ik van mijn buurtuinierster een kooi lenen, waar de uien mooi op kunnen drogen. En van een andere ontving ik overtollige chiliboontjes. Wat leuk allemaal! En ik vind het ook zo leuk dat ik nu (in juli) nog nieuwe dingen in de grond zet. En Frans deed er nog een schepje bovenop, door mij een stuk citroenmelisse te geven. Die staat nu diep in de grond, en moet afgeknipt, dan heb ik volgend jaar een grote plant.

Verder heb ik vandaag de paden schoongemaakt, en ook van de tuin zelf veel (groot) onkruid verwijderd. En dan kom je ook nog eens wat tegen: de ene plant waar we twijfels over hadden, is inderdaad een augurk! En ja hoor, er zit er één aan!

Nu maar eens de boeken in, om te lezen hoe ik zoiets in moet maken. Als laatste wil ik jullie niet onthouden dat de moestuintjes van de Albert Heijn hele mooie zonnebloemen hebben opgeleverd. Ze zijn rood-bruin, en niet zo hoog als die van vorig jaar, maar wel bijzonder.

Bessen, boontjes, bijzonder grote courgettes en bruine zonnebloemen

Een week afwezigheid levert een grote oogst op. Ondanks dat José 5 courgettes heeft geplukt (dank voor het “bewaken” van mijn tuintje!) was er vandaag weer een grote oogst. Vier misvormde moestuintjes-wortelen, 2 oranje pompoenen zo groot als een voetbal, 4 grote courgettes, 20 sperziebonen, en een paar kilo bessen.

Toen ik aankwam bij de tuin moest ik wel even slikken. Ik vind het best rommelig (en kan daar niet zo goed tegen haha). Maar het is natuurlijk prachtig wat er gebeurt. De pompoenplanten en courgetteplanten bedekken een groot deel van de tuin, en leveren mooie vruchten op. Wat wil een mens nog meer. Ik wist dat ik dit jaar minder tijd kon besteden aan de tuin, en zette dus bewust dit soort dingen neer. Die missie is geslaagd. En die paar proefboonplantjes die ik heb geplant, leveren al twee keer een mooie oogst op. Gaan we lekker oppeuzelen deze week. Ik haalde nog een paar kilo bessen van de struik; een buur en mijn moeder smullen daar ook van, en de courgettes zijn ook naar buren gegaan, en naar een medetuinierder. De rest kan ik wel handelen. Van de pompoenen ga ik mijn favoriete soep maken, heerlijk.

Zo lief: ik liep terug van het handen-wassen (wat worden je handen rood van dat bessen plukken!) en vond 3 mooie augurken op mijn tuintje. Kadootje van Frans!

Wat grappig is, maar waarvan ik geen foto heb, is dat de zonnebloemen geen geel hart hebben. Ze groeien goed, met een bruin-rood hart.

Wandelende pompoenen

2 juli 2017

De afgelopen tijd is het behalve warm, ook regenachtig geweest. Dat levert op de tuin heel wat op! Weer een grote courgette afgehaald, die gaat maandag in de pan. Maar ook de pompoenplant, die zíe je zowat groeien. De plant loopt bijna de hele tuin over, en heeft al flinke pompoenen. Verder is de paksoi (van de moestuintjes van de Grootgrutter!) groot genoeg om te oogsten, en er gaan er dus 2 mee naar huis. Die gaan geblancheerd de vriezer in.

De laatste krop sla haal ik ook van de tuin. Mooie kroppen zijn het geworden. En dat ik nog meer sla heb, blijkt na bestudering van de plantjes op de rechter foto. Die komen uit een zakje waarop staat: mini paprika. En als zodanig had ik ook wat plantjes aan Frans gegeven. Maar het is gewoon een soort veldsla!

De sperzieboontjes en de bessen worden maandag door Corina geoogst. Ik kom daar vanmiddag niet meer aan toe. Dat komt ook omdat het kistje, waarvan een plankje was afgebroken, is volgelopen met regenwater. De bodem is verzadigd, en overal, inclusief zakdoekjes en handschoenen, staat water in. Ik ben dus even zoet met orde brengen in de natte chaos. Om de handschoenen te laten drogen, zet ik ze op een stokje. Schrikt misschien meteen wel de vogels af bij de bonen.

Het is bijzonder opeens een vrouw te zien rennen op de tuin, roepend dat ze een schaar nodig heeft. Er blijkt een vogel vast te zitten in een net. Ik ga erheen, met schaar, en gelukkig met handschoenen aan. Samen met iemand anders bevrijd ik het beestje. Het gaas zit om het nekje heen, en om de pootjes. Het is een hele toer, en het beestje bijt ook af en toe flink in mijn handschoen. Maar ze vliegt na deze actie gelukkig weer verder.

De aardbeienplantjes trek ik eruit; die hebben twee jaar gestaan, en hadden niet zoveel opbrengst dit jaar. Volgend jaar nieuwe zetten. Ook de tuinbonenplantjes, die echt niets meer doen, haal ik eruit. Schept weer ruimte om iets te zetten voor de winter. Prei en misschien wel eens een keer boerenkool.