Maand: augustus 2018

Het is eind augustus, en er vindt een wisseling van de wacht plaats op de moestuin. Zo kan de pompoenplant, die zulke mooie pompoenen heeft geproduceerd, gerooid worden. Dat heb ik vandaag gedaan. Ik heb de laatste pompoentjes eraf gehaald, de plant bedankt voor zijn mooie resultaten, en de schop erin gezet. Ook de courgetteplant is aan het eind van zijn leven. De bladeren worden geel, de stronken vergaan. Een mooi maatje courgette is waarschijnlijk het laatste wat ie leverde vandaag. Voor het rooien had ik geen tijd meer; er was nog veel ander werk te doen.

Toen ik aan het begin van het seizoen de munt plantte, had ik voorstellingen van heerlijke potten muntthee. Helaas. Deze munt heeft niets opgebracht. Het was een Marokkaanse munt, die vrijwel direct doorschoot, en ging bloeien. Ik heb er nooit bladeren van kunnen knippen. Dus ook deze is gerooid vandaag. Volgend seizoen beter, maar dan wel met een andere soort.

Dat de aardbeienplantjes echt “doordragers” zijn, is gebleken, want ook vandaag kon ik weer met een handje aardbeien naar huis. De pompoen was helemaal door de aardbeienplant heen gegroeid. Daar heb ik vandaag rigoureus een einde aan gemaakt. Het gaas eraf, pompoen eruit, en de aardbeien weer vrij gemaakt van onkruid. Ik kon niet alle afval meenemen, dus heb er een mooi bergje van gemaakt.

Maar om even door te gaan over het wisselen van de wacht: er groeit nu veel ander moois. De paksoi is zozo, maar de sla is echt geweldig! Het is me nog nooit gelukt om zo’n mooie kropjes te krijgen.

En ook de bietjes, die nog gedeeltelijk in de potjes stonden ter bescherming tegen de hitte, doen het goed. De bescherming heb ik nu verwijderd, zodat de planten wat groter kunnen worden (alhoewel, ik hoop de bieten, en niet de planten :-))
En na twee uurtjes flink werken, ziet de moestuin er weer iets appetijtelijker uit. Volgende keer de courgetteplant rooien, en waarschijnlijk ook de zonnebloemen.

 

Nu de droogte maar aanhoudt, wordt het op de moestuin steeds meer een uitdaging om een mooie oogst te hebben. De enige groentes die het goed doen, zijn de courgettes en de pompoenen. De courgettes zijn zelfs belachelijk groot, en heb ik op de tafel gelegd voor de Artisklas. Je vraagt je af, waar halen de courgettes dat water vandaan? Op de foto zie je de veel te grote courgettes en hun verhouding tot de kleine bakjes van de bietjes. De bakjes om de bietjes waren bedoeld tegen aanvreten,

maar ze hebben ook een andere, zeer handige functie. Ze gaven de kleine bietenplantjes wat schaduw (waardoor ze de hitte hebben overleefd), maar het is ook een middel om het water op zijn plek te houden. De grond is zo droog, dat als je water geeft, dit zich verspreidt over plekken waar de plantjes niet staan. Door water in het bakje te geven krijgt de biet alle water. De slaplantjes had ik ook om die redenen bakjes gegeven, maar die bakjes heb ik vandaag verwijderd. Ze plantjes worden er te groot voor. Linker foto toont de sla met bakjes, rechts zonder. Nu maar hopen dat de slakken ze met rust laten.

Ik heb nog wat, erg dunne, boontjes geplukt. Het is duidelijk geen bonenjaar. De plant is nu aan het verdrogen. Die moeten binnenkort worden opgeruimd, net als de courgetteplant vermoed ik, want die wordt geel. Gelukkig is er nog wat hoop bij de paksoi, die lijkt het wel aardig te doen, al hebben de beestjes die ook ontdekt. En er is hoop bij de komkommer. Ik vind het altijd een zeer grappig gezicht, zo’n “augurk” aan te treffen. Een mooie groeivorm, met die scherpe puntjes.

Volgend jaar wil ik trouwens een andere munt plaatsen. Deze die er nu staat, is niet lekker, en is eigenlijk alleen maar aan het bloeien. En dat is niet de bedoeling voor de thee. Ik heb er denk ik één keer thee van getrokken, maar die smaakte nergens naar. Jammer, want het kan zo lekker zijn!

Vandaag een pompoen weggegeven, want ik heb er nog twee liggen. Een derde zit al in de soep, heerlijk!