Maand: juni 2017

6 juni heeft er een zomerstorm huisgehouden. Dat ging gepaard met veel neerslag. We hadden het vermoeden dat dit veel schade veroorzaakt zou hebben op de moestuin. En dat was ook zo…Helaas was Corina niet eerder als dinsdag, en ik niet eerder als vandaag, in de gelegenheid te kijken hoe erg het nu eigenlijk was. Het gaas, wat ik met zoveel moeite had aangebracht ter bescherming van de tuinbonen, is deels weggewaaid. Een gedekte tafel voor de vogels! Welgeteld 6 tuinbonen hebben het overleefd. De rest is allemaal aangevreten. Vandaag heb ik die bonen eraf gehaald, en het gaas opnieuw gespannen, maar ik denk dat het geen goed bonenjaar zal worden bij ons. Ook heeft het kistje schade opgelopen. Ik denk dat de deksel opengewaaid is geweest, en dat toen de lat is afgebroken.

En vandaag is het weer heel ander weer. Nadat de bewolking vanmorgen wegtrok, werd ik getrakteerd op een strakblauwe lucht. Op de tuin was het behoorlijk warm om wat te doen, maar er moest echt iets gebeuren. Onder andere oogsten! De eerst courgette is mee naar huis, en de helft van de bieten. Een mooie krop sla ging naar mama toe; de andere drie moeten ook snel geoogst. En hoewel de bessen heel erg verstopt zitten ín de struik, heb ik hier ook al een flinke bak van geoogst. Die liggen inmiddels ingevroren in de vriezer. Net als verleden jaar eerst plat invriezen in een platte tupperwaredoos, en als ze hard bevroren zijn, bij elkaar doen in een bakje. Dan kan je losse bessen “scheppen”.

Bietjes heb ik zelf nog nooit gekookt, maar vandaag kwam daar verandering in. En ook die liggen, met een uitje erdoor en een scheutje azijn, in porties in de vriezer. Heerlijke activiteiten zo vandaag.

De rest van de tuin doet erg zijn best, ondanks de droogte (die 28 millimeter van de zomerstorm is nergens meer te bekennen). De paksoi (was die nou van de moestuintjes van de grootgrutter?) groeit mooi, en ook de uien zie ik langzamerhand wat boven de grond verschijnen. En die pompoenplant! Mega! Die baant zich een weg door de halve tuin. Nu maar hopen dat ie zijn energie ook nog in de vruchten afgeeft.

De beetjes regen die de afgelopen weken gevallen zijn, zetten op de tuin geen zoden aan de dijk. Het is dus zaak regelmatig, hoe wij het zelf noemen, te gieteren. Op de tuin hebben we verschillende pompen; een gietertje of acht gaat er per avond (want dat is het beste tijdstip) wel overheen. Maar het loopt soms gewoon in stralen weg, zo droog is de grond. Wat ik nu steeds doe, is eerst schoffelen, dan gieteren, soms nog weer schoffelen, en weer gieteren. Het zaaigoed doet het trouwens ondanks die droogte, heel goed. De eerste aardbeien zijn geplukt en gegeten.

Zaterdag overdag, in aardig hete en broeierige omstandigheden, een paar uurtjes flink bezig geweest. De tuinbonen, die hard groeien, hebben flink luis. Om dat tegen te gaan, heb ik er Oostindische Kers onder gezet. Ondanks die luis, hangen er al grote bonen aan. Rijp voor de oogst? Behalve die Kers, doen gelukkig ook de Lieveheersbeestjes hun best en vullen hun buikjes met luis.

Wat ook al oogstbaar lijkt, is de snijsla, en sommige bieten. Dat wordt weer smullen.

Het is bijzonder om te zien, dat ook de toch zeer kwetsbare courgetteplantjes (foto onder) het redden, en al flink uitdijen. Evenals de mini-paprikaplantjes. Die heb ik bevrijd van hun plastic behuizing. Soms lijkt die belemmerend te werken.

Voor het eerst heb ik nu komkommerplantjes gezet. Ben heel benieuwd hoe die zich ontwikkelen. Corina heeft er ook van het werk gekregen. Die hebben we gisteravond nog in de grond gezet. Maar of het ook echt komkommerplantjes zijn? 🙂 Het is de vraag, en het wordt een verrassing.

De sperziebonen stonden een beetje in de verdrukking van de tuinbonen. Ik heb ze verplaatst naar de grond vóór de zonnebloemen. De tuin staat nu aardig vol.

En onder de kas hebben ook de paksoiplantjes de droogte overleefd. Ze zijn nu aangevuld met die van de grootgrutter. Heel kwetsbare plantjes, maar wie weet….