Ach, het is weer eens wat anders als vergeten groenten. De mooie courgetteplantjes, en augurkenplantjes die ik met zoveel vertrouwen in de volle grond onder de kas had gezet, zijn verdwenen. Muizen? Geen gangen gezien. Slakken? Geen sporen gezien. Vogels? Knap sterkte beestjes dan, die een deksel hebben opgetild. Het is een raadsel.
Gelukkig zijn er ook hoopvolle zaken. De radijs doet het, al blijven ze wel klein. En de bloemkool wordt hartstikke mooi! Maar nou is wel mijn hoop in de grond geboord door Frans, medemoestuiner van de Schotertuin. “Veels te vroeg” was zijn tekst. “Dat gaat nooit goed”. We gaan het zien. Tot nu toe vind ik het een mooi product.
De tuinbonen, cadeautje van Peter, doen het ook mooi. Ik heb al zeven plantjes boven de grond.
En wat ik maar weer gok, is iets onder de kas planten. De twee gekochte pompoenplantjes zijn nu aan de beurt. Eens kijken wat daarvan overblijft 🙂
Wat is dat kweek toch supervervelend. Omdat het ook mijn aardbeien “bedreigt” heb ik vanmiddag worteldoek onder de aardbeien gewurmd. Ik heb het vast niet handig gedaan, maar het zit nu wel goed. Als iemand een handige tip heeft voor het plaatsen van zoiets, ik houd me aanbevolen. 
Nu heb ik om het goed te krijgen de nog niet gewortelde plantjes uitgegraven, 21 gaten in het doek gemaakt, het doek op de grond gelegd, steentjes gelegd op de plek van de gaatjes, doek weer weggehaald, plantjes geplant op de plek van de steentjes, en doek geplaatst en vastgezet. Moet toch gemakkelijker kunnen zou ik zeggen 🙂
| Behalve dit, heb ik toch maar weer nieuwe augurkjes gezet, en komkommer, doperwt, en boon. Dat zijn de met liefde gezaaide moestuintjes van de grootgrutter.. |  |
M'n landje 