Het is broeierig weer, maar ik heb niets te klagen. De voorspellingen voor vandaag waren veel slechter, met veel regen. Dat ik naar mijn landje kan, is dus mooi meegenomen.
Van thuis heb ik de aubergineplant meegenomen, en een plekje gegeven. Thuis komen er geen vruchten aan. Ook de via de grootgrutter opgekweekte cherrytomaatjes gaan de tuin in. Dit plantje doet zijn best.
De radijs is volgroeid. Ik haal alles eruit, en maak het stuk vrij van onkruid. Thuis maar eens kijken of ik de radijzen wat klein kan snijden, zodat ze door de sla kunnen. Misschien overheerst de smaak dan niet zo.
Omdat de twee bloemkolen duidelijk geen mooie kolen gaan worden, trek ik ze eruit.
Eigenlijk doe ik in eerste instantie hetzelfde met de bietjes. Die lijken aangevreten door muizentandjes. Ik trek ze eruit. Maar dan komt Frans langs, en hebben we het over die bietjes. Het zijn geen sporen van muizentandjes, maar sporen van rupsen en wormen. En Frans laat me zijn bietjes zien, en die zien er eigenlijk hetzelfde uit. Ook nog klein. Hij adviseert de bietjes weer opnieuw in de grond te zetten en groter te laten groeien. Als je ze gaat eten, dan snijd je de slechte stukken er af. Zo gezegd, zo gedaan. En omdat ik van te voren niet wist, dat ik de bieten zou herplanten, heb ik eerder vanmorgen 4 nieuwe bietenplantjes gekocht. Dat wordt spannend, welke gaan het het beste doen, de oude of de nieuwe? De nieuwe zijn waarschijnlijk Chioggia. Dat kunnen we zien als we ze doorsnijden. Dan zie je dat ze rood-wit gestreept zijn. Als dat zo is, dan wil ik er volgend jaar meer van zaaien of planten, want ze zijn zeer geschikt voor rauwkostsalades.
Van de munt heb ik drie takjes afgeknipt. Thuis voor het eerst echte muntthee gemaakt. Heerlijk
M'n landje 