Hoe staat het met mijn landje, na de flinke hoeveelheden regen van de afgelopen tijd? Ik bereid me psychisch voor als we er maandagavond naartoe lopen: de snijbiet zal wel overleden zijn, de pompoen zal woekeren over de tuin, de broccoli zal zijn gaas door de wind en de regen hebben verloren, en de bessen zullen ondanks alles toch zijn blijven hangen.
Het is gelukkig niet allemaal zoals de geest zich van te voren voorstelt. De pompoen baant zich wel een weg over de tuin, maar wat zo grappig is: er hangt een klein pompoentje aan, zie foto! Maar we komen natuurlijk voor de oogst van de bessen, en die zijn echt schitterend.
Er zijn nog meer verrassingen: de bieten zijn te oogsten, en één van de courgetteplanten heeft al twee courgettes gevormd. Ik vind dat ze nog wat groter mogen groeien, dus die laten we nog hangen.
En verder wordt het tijd om van de week de boerenkool een mooie plek te geven. Misschien dat dat ook al geldt voor de ijsbergsla die er op de foto naast staat.
Ik pluk nog een stuk of 10 aardbeien. Vermoedelijk is dat de laatste oogst. Wat er verder aan hangt, is klein en ziet er aangevreten of verdroogd uit. Volgend jaar zullen deze plantjes hopelijk wat meer opleveren.
Er heeft zich iets tegoed gedaan aan de broccoli. Het blijft een lastige groente om te kweken. Ik kijk het nog even aan, maar anders haal ik deze eruit, en wordt dit de plek voor de boerenkool. De snijbiet staat nog overeind, maar het verschil met die in de moestuin van Frans is wel groot.