Oase

De Schotertuin, waar ons Landje onderdeel van is, is tot nu toe gelukkig toegankelijk gebleven. Het aantal mensen wat tegelijkertijd op de tuinen bezig is, is laag. Het park erom heen, dat is een ander verhaal. Er wordt gefietst, gelopen, hardgelopen, geskeelerd, met skateboards gereden, gespeeld op de klimrekken, gehangen, geluierd, muziek gemaakt en vogels gekeken. Er zitten twee uiltjes, die de ene avond beter te zien zijn als de andere. Kom je tegen het vallen van de duisternis, dan laten ze zich horen, en kun je ze beter traceren. Mooi om die koppen “op zijn uils” te zien bewegen.

Het Landje is een oase in een bizarre wereld. De dagen zijn helder, de luchten strakblauw. En daar kunnen de plantjes goed van profiteren. Verleden week heeft Corina uien gepoot, dahlia’s gezet, en opnieuw doperwten gezaaid. De doperwtplantjes die we eerder hadden voorgekweekt, en tegen de mooie constructie hadden gezet, hebben het loodje gelegd. Ook heeft Corina peulen gezaaid.

Zaterdag de 11e heb ik de tuinbonenplantjes van hun plastic behuizing ontdaan. Ze zijn wat mij betreft sterk en groot genoeg om zonder te kunnen. Gaas moet ze straks gaan beschermen tegen vlinders. Van Mieke krijgen we nog Oostindische Kers, zodat ook de luis hopelijk weg blijft. De bloei liep verleden jaar niet gelijk. De tuinbonen bloeiden, de Oostindische Kers nog niet. En ja, dan helpt het niet. Ben benieuwd of het dit jaar synchroon loopt.

dav

dav

dav

Van huis heb ik drie courgetteplantjes meegenomen. Die zijn in het kasje op het balkon ontkiemd. Ik neem de gok om ze nu al in de volle grond te zetten. Met plastic bescherming, dat dan weer wel. De ook in dat kasje gezaaide paprika’s, die doen nog maar weinig.
We hebben nog een flink middenstuk op de tuin, waar nog niets staat. Als het warme weer doorzet, gaat daar zeker paksoi komen, zomerprei en bietjes. Ook moeten we natuurlijk de pompoen niet vergeten, en wat meer bloemen, verspreid over de tuin.